Nepal

Mabel schreef zelf een verslag

" Gaaf, intensief, zoooo mooi! Nepal was truly a trip of a lifetime. We zijn met 2 groepen naar Kathmandu gegaan (de hoofdstad), en zijn toen opgesplitst in twee groepen. Onze group ging als eerst hiken naar Chisapani, waar we drie dagen aan een “community service center” hebben gewerkt, waar de locale Nepalise naartoe kunnen gaan als ze geen huis hebben of willen douchen, eten en met andere lokalen droog kunnen blijven als het regent. Dit project zijn wij begonnen en Mr. Bill Kyte ( de organizer die contact heeft gezocht met onze school) denkt dat dit project ongeveer 5 jaar duurt voordat het klaar is. We willen dus graag met een paar meiden terug over 5 jaar om te zien wat het resultaat geworden is. We hebben drie dagen samen met de plaatselijke bevolking stenen getild, gegraven en ook veel met de lokale mensen kunnen praten, dit was lastig omdat ze haast geen Engels konden spreken maar het lukte wel en we hebben hierdoor dus connecties kunnen maken met de Nepalese mensen die ook met ons meewerkten. Het was intensief omdat we een hele week niet konden douchen, een gat als wc hadden, geen wifi hadden en erg vroeg naar bed moesten en vroeg opstonden omdat we hard werkten. Het was in de avond en ochtend heel erg koud, we waren helemaal ingepakt en we kregen elke ochtend (6am) warme chocolademelk van de lieve mensen die ons eten prepareerden. Ik sliep samen met mn vriendinnetje in een kleine tent en er was een grote “social tent” waar we met elkaar aten, kaartten en gewoon konden chillen. We hadden de derde dag ook nog een lange hike en zijn toen naar de lokale huizen geweest. We hebben een water filter system geïnstalleerd in hun huizen, dit was erg emotioneel omdat de huizen verwoest waren en wij hen heel erg hielpen. Dit lieten ze ook zien. De Nepalis zijn erg open en je zag dat ze onze hulp erg waardeerden. Ik had het water system gemaakt bij een oude man die een lange speech gaf over hoe hij onze hulp zo fijn vond. “ Het spijt me dat ik geen maaltijd voor je heb, maar je bent altijd welkom in mijn huis”. De vierde dag zijn we de moeilijkste en langste hike gaan doen welke 6 uur duurde, alleen maar bergopwaarts en heeeel zwaar. Alhoewel het uitzicht was zo prachtig, het was best fris en we waren daar met een leuke groep meiden dus het was super gezellig! Toen zijn we nog 2 dagen bij een ander kamp gaan slapen en hebben we geraft. Ik vond dat een beetje tegenvallen omdat mn groep best saai was dus ik zat voor 3 uur in een bootje met mensen die ik niet zo leuk vond. Iedereen was ook best moe en chagrijnig omdat we ons vies voelden en honger hadden, door het gebrek van dingen die voor ons heel normaal zijn zoals douchen, wc's, en internet konden we meer inleven met de lokale mensen wat erg speciaal was maar we hadden op een gegeven moment wel zin om weer te douchen en terug te gaan naar het hotel in Kathmandu waar onze koffers stonden te wachten!!! We mochten douchen en zijn nog een dagje naar een tempel gegaan, souvenirs gekocht, en het toeristische aspect een beetje afgelopen. De laatste dag was erg emotioneel omdat de mensen waar we de hele week mee waren ons gedag ging zeggen en voor ons ging klappen. Het was een geweldige ervaring die ik nooit ga vergeten! "

Mabel was, zoals ze beschreef, onderdeel van de groep die zich met voorlichting en installatie van waterfilters bezighield. Een andere groep deed aan voorlichting van de ' free cup'  Een vrij intieme kwestie. Een rubberen vouwbare cup die je inbrengt. Het geeft vrouwen de mogelijkheid om maandelijks op hygiënische wijze, zichzelf te kunnen verzorgen en wel door te kunnen blijven werken. Cup schijnt wel 10 jaar mee te gaan. Lang leve de recycle!  De meeste van deze vrouwen zijn totaal onwetend over -in onze optiek basale- fysieke processen en bijbehorende maatregels, oplossingen en mogelijkheden.

 tijdens het hiken

veel stenen verplaatsen

 Kathmandu

 overnachten

 Mabel heeft altijd graag en goed contact met de lokale bevolking

 Overhandiging van een waterfiltersysteem

Mabel en een aantal anderen hielpen nog een middag een tandarts, ook een vrijwilliger, die in een paar uur wel honderd mensen probeerde te helpen. Éen keer in de zoveel tijd is deze gelegenheid er. Niks wachtkamer, lange wachtrijen buiten en je nummertje wordt op je hand geschreven. Vrijwel geen volledige en/of gezonde gebitten. Een ervaring!

Goedemòrgen!!

Ik was nèt op tijd...liep bijna door haar enorme web heen in de Wetlands Nature reserve, Donderdagochtend vroeg tijdens een wandeling. Mooie joekel.

Vrijdag, juffendag, groep 6 mag verkleed! Unicorns en rainbows....

Myrthe deed mee aan het Wooden-shoe toernooi op Zaterdagochtend en had Milou te logeren (vertrekt van de zomer naar NL dus extra plezier maken) Mabel sliep enorm in na de week in Nepal en een late Vrijdagavond vol verhalen en adrenaline! Merle had beide avonden gezellige plannen met vrienden van school. Zondag hockey, Wetlands wandeling(tje) en met elkaar gegeten!

Na het eten lopend een ijsje halen, hoe goeiig en leuk!

Verhaaltje..

.. maar wat, ik weet het niet. Het idee was in ieder geval dat Merle Myrthe even zou helpen met huiswerk Engels.

Want naast al het leuks wat met name hier genoemd wordt, moet er hard gewerkt worden. Door alledrie, Mabel had veel toetsen voor vertrek, Merle heeft haar projecten en Myrthe moet er ook hard aan trekken terwijl ze dat lastig vindt. Nogal speels, zeg maar.. De meisjes hebben veel huiswerk en uiteraard bij Mabs en Merle komt dat -naast het geplande- ook meer onverwachts en kort vantevoren. Planning! Prioriteiten! Focus!
Het valt me op dat er vaak uit het Engels wordt vertaald. Dat levert lollige uitdrukkingen op. Merle schreef laatst over iets betreffende communicatie via app; ' ik laat je zo wel weten wat er was opgekomen' , of  'dat beslis ik als ik daar ben' (beslissing had niks met plaats/locatie te maken..) haha en Myrthe vorige week aan tafel nav een onderwerp, heel serieus; 'Mabel en ik zitten gewoon op een andere pagina' huh??!!! Misschien dat bij Mabel, met inmiddels het langst onderwijs in het Engels en in het Engels denkt, dit het minst voorkomt. Of ze schakelt gewoon over in het Engels, zal eens opletten. 

Weekend

Heerlijk weekend! Vrijdagavond hebben Arnoud, Marjolein en ik eindeloos thuis zitten borrelen. Arnoud was weggeweest dus er kon bij worden gepraat en -gelachen. Muziekje, witte wijn, Myrthe bleef onverwachts logeren en Merle had een oppasklus. Wie zijn de muizen in dit verhaal..?

 We dronken nog een Singapore Sling in het Raffles (moet dan altijd denken aan het vertrek/afscheidsfeestje bij Kirsten en Martijn met de allereerste èn allerlekkerste Sling!) We 'deden' nog een aantal sites en we bezochten de World Press Exhibition, van diè foto's en bijbehorende verslagen word je heel stil.

Zaterdag nam ik Marjolein, Myrthe en vriendinnetje Sophie (waar ze dus had geslapen..,  't plan was eigenlijk ook voor Merle bedoeld maar zij maakte een andere keuze) mee naar de Thow Kwang Pottery. Om 13.00 kregen de meisjes een workshop boetseren ('handbuilding' en aan het wiel) Marjolein en ik vermaakten ons daar prima in de authentieke omgeving. Mabel vierde er lang geleden haar verjaardag ( 7?, 8?) en ik was er onder andere uitgebreid met Kees en Leida. De enorme oven in de grond ('kiln') wordt nog 1 à 2 keer per jaar gebruikt. Leerzaam, intensief en leuk.

Merle paste wéér op en bleef slapen bij Chiara. Ze kon dus wéér naar de stad.. ;- ) op Zondagmiddag, dit keer met Demi. Eerst fietsten we naar het hockey (zalig).

Arnoud, Myrthe en ik hebben Zondag uren in de tuin gewerkt en geklust. Het ziet er weer geweldig tropisch en kleurrijk uit. Ook hebben Myrthe in ik zaadjes gepland van oa komkommer, gerbera's en nog meer.. nu lief zijn en water geven...hoge verwachtingen!

 Zondagavond hamburger!

Mabel naar Nepal!

Wat een schoolreis, een wereldtrip! Heftig maar heel gaaf, althans dat hopen we en horen we nog. Donderdag jl. 6.00 op Changi, bijna ready voor take-off behalve dat Tigerair bij aanvang roet in het eten gooide. Tot twee keer teruggestuurd, even leek deze groep van 80 studenten te moeten gaan overnachten in Bangkok. Toch is het goed gegaan, 's avonds kregen we een berichtje van goede aankomst in Kathmandu, heel fijn! Nu voor een ruime week uit de lucht.

De groep werkt mee aan het Himalayan Health Project en helpt 2 x 3 dagen bouwen aan communicatie centra/shelters. Na de tragedie van de enorme aardbeving van 2015 worden er  onderaan de (Lang Tang) Himalaya's shelters neergezet voor de inwoners van de bergdorpen aldaar. De groep CIS studenten is verdeeld in 2 x 40 waarbij de tijd verdeeld wordt tussen bouwen en bijdragen en de andere helft van de reis maken de studenten een trekking door het Chisapani gebied. 

Op de onderste foto welke we van de school Facebook pagina afhaalden, kunnen wij Mabel niet vinden maar het geeft wel een impressie.

Ik weet dat wild-water raften ook op het programma staat. Ik hoop dat Mabel het geweldig heeft en vol met onvergetelijke indrukken en ervaringen terug komt. Ongetwijfeld volgen er nog prachtige foto's van dit bijzondere land.

We kregen Donderavond (avond voor de reisdag terug vanuit Kathmandu, met als geplande aankomst Vrijdagavond laat in Singapore) deze foto van Mabel en een audioberichtje met de overduidelijke boodschap dat het een heel mooie, intensieve en gafe trip geweest is. Letterlijk; 'ook een heel emotionele ervaring'.. hier met roomie-friend Alissa. 

Ik vind de foto zò veel zeggen!

Blote voeten luxe

Nikoi

Een privé eilandje van 15 hectare in de Zuid-Chinese zee, minder dan 85 km van Singapore vandaan. In sublieme setting, simpele blote voeten luxe. We namen een lekkere fles mee om op Arnoud zijn verjaardag te drinken. Feest.

Nikoi is aangesloten bij "The long run', een club die zich met toewijding bezig houdt met onder meer sustainability door het streven naar een goede balans van de 4 C's; conservation, community, culture en commerce. Al het materiaal wat gebruikt wordt (veel hout), het personeel en aangeboden diensten komt van de lokale bronnen. (vnml van Bintan)

Myrthe heeft een nieuwe jurk!

Luieren èn actie rond en op het water; snorkelen, kanoën, er kan gezeild worden, vissen en zwemmen. Er is een tennisbaan, een zwembad, een groot haardvuur 's avonds plus een echte boomhut met een heerlijke omgeving waar heel veel geknutseld wordt met en voor kinderen; schelpen armbanden, pijl en boog, speren etc etc, geweldig! Elke avond draaien ze een Disneyfilm, uiteraard buiten. A dream come true voor elk jong kind. Zitzak en hangmat. 

We waren met een bevriend gezin (fam Zielinski, vertrekt helaas van de zomer naar Parijs..) Vrijdagmiddag heen en Zondag einde middag terug waarbij de heenreis voor Arnoud en Mabel naar de Vrijdagavond ging.

Er is een gitaar en een djembe, het personeel improviseert soms wat. Vrijdagavond laat, zaten 2 van hen en Mabel, Daan, Merle en Carmen te zingen. 

 Een cadeau aan Arnoud van Annet en Georg is een leuke familiefoto. Ik heb 2 exemplaren van de shoot even gefotografeerd, dus foto van een foto.

Maandagmorgen

Ik kwam dit lijstje tegen tijdens het opruimen. Goede ideeën met hier en daar een aandachtspuntje voor de spelling!

Maandagochtend vroeg,  Botanic  Gardens

Leestafel mèt leesbril

We hadden een onvergetelijke avond met de mannen en partners van Arnoud zijn boekenclub. Klinkt misschien wat stoffig, dat is het op geen enkel vlak. In sfeervolle setting op Nassim Rd waar je een deel van Singapore's koloniale verleden nog bijna lijkt te kunnen aanraken. We kregen een heerlijk diner, Aernout en Joanna hadden een quiz gemaakt waarbij 2 voor 12 verbleekt. Van de Torah, de bijbel, Dick Bruna naar fifty shades. Christendom, Hindoeïsme, Jodendom, de Nederlandse en Engelse taal, veel kwam aan bod. Een zeer leerzame en grappige quiz waarbij ietsiepietsie vals spelen  een overlevingsstrategie bleek. Zowel gastheer Aernout als oprichter van de leestafel Arnoud spraken mooie woorden!

Zondag einde middag

Een drankje, een spelletje, een taco en/of wrap. Arnoud, Mabel, Merle en ik keken naar 'Woman in Gold', dat wilde ik al heel lang en drukte ik er een beetje doorheen. Niet een perfect timing op de Zondagavond maar een film die zeer de moeite waard is, om meerdere redenen.