6 of 16??

Door bevriende familie worden we al jaren verwend. We krijgen kleding voor Mabel en Merle welke ze zelf niet meer nodig hebben. Onder andere het rokje en hemdje wat Mabel hier aan heeft. Ze had zichzelf aangekleed en heel even kregen we een glimp van de toekomst, althans zo leek het.

Erg fijn om een royale stapel kleding te krijgen waar zoveel leuks en bruikbaars bij zit!

Bellen blazen is van alle leeftijden, toch?

Diploma A

Mabel heeft afgelopen vrijdag diploma A gehaald; het eerste diploma van een rijtje. Hoe dat rijtje en hoe lang dat rijtje eruit gaat zien is volledig onbekend en vooralsnog niet zo relevant.

Sinds we in Singapore wonen wordt er buitengewoon veel gezwommen, zeker door Mabel. En dat ging lekker. Maar voldoen aan de voorwaarden voor A lag toch wat lastig. Heeft ook met discipline te maken, van Mabel en van ons als ouders. Echt oefenen, echt even aan de slag met "de slag" gebeurde weinig. Veel regen en onweer op de vrijdagmiddag zorgde voor haperingen in de, voor Mabel nodige, ritme en regelmaat in de schoolslag. Maar goed, het is gelukt! Mabel is blij! Op 1 foto, vlakvoor de uitreiking, zie je even de onzekerheid. Mooi vind ik dat.

Foto's staan erg door elkaar, lukt me niet ze logisch te plaatsen.

Hash House Horrors

Eens in de twee weken lopen Mabel en Arnoud mee met de Singapore Hash. Wat is de Hash?

It is basically a fun-run, following a trail of flour through varied terrain - from the flattest pavements, to the jungle. The trail is set earlier in the day by the 'Hares'. Just follow the flour and/or paper markers! Occasionally there will be a circle - which means that the trail is broken and restarts close by - and the kids must 'check' and find the restart. Also you might sometimes reach a large T - which means that you have gone the wrong way, and need to go back down the trail to find the right route. Remember that you are following a trail - if you can't see the flour, stop and go back to where you last saw it - don't just continue - always make sure you are still on the trial. The front-runners will shout 'On On' to indicate that we are still on the trail - when you see a flour mark you can help the people behind you by shouting 'On On'. .

Weer of wind, er wordt gelopen. Het is erg leuk en we zien verrassende plekken van het eiland. De loop wordt uitgezet door een van de deelnemers, na de zomer zijn Mabel en ik een keer aan de beurt. Na de loop is er een picknick en spelletjes voor de kinderen. Het is schijnbaar oorspronkelijk in Malaysia begonnen, maar is inmiddels bekend rond de wereld. Hier in Singapore is het leuke mix van internationale kinderen die meedoen. Het leukste is natuurlijk als het flink regent en de bossen/jungles in een modderpoel veranderen.

Voor een volledige history: http://horrors.hash.org.sg/faq.html

Gedurfd

Logees

Merle had afgelopen maandagavond Jip & Janneke te logeren. Zij zijn, samen met Takkie en Siepie (!), heuse klasgenootjes van Merle. Elke ochtend mag een kindje hen wakker maken op school, er wordt veel voor ze gezongen en ze zijn populair in groep blauw. Elk kind krijgt ze een keer mee naar huis. Je bent een echte bofkont als je Jip & Janneke op vrijdag meekrijgt...

De uitzonderlijke aandacht die ze genieten van vele kleutertjes laat zich niet vertalen in de wijze van transport. Geen autostoeltje voor hen maar hup, gewoon in de koffer en dat ook met de hond en de poes...Ze geven geen kik. Merle heeft ze met de grootst mogelijk zorg verzorgd; mee eten aan tafel, tanden poetsen, in bed, uit bed, in bed, uit bed, uiteindelijk echt mee in haar bed. Ik had de gelukkige ervaring om ze half 4 's nachts allevier, vijf inclusief Merle, op mijn hoofdkussen aan te treffen. Pedagogisch minder handig om het stoffe gezelschap hardhandig een schop te geven. Ik had het me al gerealiseerd , maar het was ook uitvoerig in het logeerboekje van Jip & Janneke beschreven (komt mee in de koffer), in hoeveel kleuterbedjes deze schatten al hadden gelegen. Met de diverse luiers, snotjes, etc. etc. IEGH Annie M.G. zou me dankbaar zijn!

De nieuw aangewakkerde moedergevoelens worden kennelijk in verband gebracht met hopen make-up! Dit was, wederom, aan mijn oogschaduwvrije (al jaren) oog, ontgaan.

Nog wat meer oranje

De foto in een klas genomen is gemaakt in klas 2b, Mabel zet haar oranjemuts op. De andere foto's zijn in de gymzaal/aula genomen. De vrouw naast wie Merle zit, is Sarah, de klasse-assistent. Een erg blij en positief mens.

De 4 meisjes zitten onderaan de trap bij ons thuis. Maandagmiddag, Laura en Esther zijn ook zusjes en zitten bij Mabel en Merle in de klas.

Koninginnedag

Afgelopen zaterdag was er het 'Orange Ball' op de Nederlandse Club, maar daaraan voorafgaand werd er een borrel geschonken bij de ambassadeur thuis. Het volkslied, het oranje, de haring en de Heineken biertjes ontbraken niet. Het was een gezellige borrel met al een blije en uitgelaten sfeer. Door naar het feest wat weinig weg had van een Bal. Wel het eerste uitbundige, goede feestje op de Club sinds wij in Singapore zijn. Het blijkt dat ze maar 4 feesten per jaar mogen geven welke doorgaan na middernacht want de Nederlandse Club ligt in een woonomgeving.... De saamhorigheid en uitbundigheid op dit oranjefeest was goed, onder begeleiding van ' Duo Positivo' uit -hoe kan het ook anders- Den Haag! Erg grappig. Ik was de enige nuchtere ongeveer maar ondanks dat, heb ik geen foto's gemaakt. Afgelopen maandagochtend was er een bijeenkomst in de gymzaal, alle kinderen in het oranje, mooie versiering en wederom aanwezigheid van de ambassadeur en zijn vrouw. Er was een optreden van groep 5 en het schoollied, Nederlandse volkslied en Singaporese volkslied werden gezongen.

Op de onderste foto lopen we al bij school; Mabel met een nog rechtere rug door haar spannende pruik. De blauwe sticker op Merle haar rug is een anti musquito sticker die met name de Denghi mug weg moet houden. De eerste foto nam ik thuis voordat we in de auto stapten richting school.