Schoolreisje en Oranje

Vorige week is Merle met haar klas op schoolreisje geweest naar 'Sky Ranch', Texas; een uur of 4 rijden naar een park welke ingericht is op schoolreisjes en kinderkampen; slapen in stapelbedden, vissen en paardrijden, allerlei spelletjes en een kampvuur vormden het programma. Merle was jammer genoeg niet heel fit maar ze had ernaar uitgekeken en het is goed gegaan! Altijd blij als zo'n enorme bus met kinderen weer goed en veilig het schoolterrein opdraait.

Afgelopen Zaterdag was er een geweldig Koninginnefeest georganiseerd (precies een jaar geleden, waren we hier net en gingen we..wat een verschil... wacht even, zien we nou sterretjes of oranje??!! aarrgghh) Het is helemaal verregend!! Buitengewoon veel water gevallen, storm en bliksem. Leek wel Nederland. Heel sneu, er was veel werk verricht en van alles geregeld.  De regen mocht de pret niet drukken en het blijkt maar weer dat de Nederlanders met een haring, bitterbal, stukje kaas en Heineken er altijd een gezellig feestje van kunnen maken.

Nina en Merle voordat ze vertrokken.

'poser' Mabs, ziet er goed uit!!

Myrthe voor 'knip knip, doet de schaar..'

Nu het koningshuis toch centraal staat; Myrthe is momenteel een 'royal pain in the arse'  ('ass' afgeleerd, 'arse', lekker brits). Weigert Nederlands in de Nederlandse les te praten (Engels verboden!!), is brutaal en bozig. Toch onrust in de kop?? Wat niet helpt is dat ik d'r meenam naar de kapper en Missy Myrth, op z'n zachtst gezegd, niet blij is met het resultaat...nou moet ik zeggen dat ik me ook afvraag of er een stagiaire aan het werk geweest is...en het is toch echt een meisje!!! Ze kan het hebben en het komt vast goed. Ze neemt het mij persoonlijk heel erg kwalijk..darn....

Metafoor

Dit koffertje is net zo oud als dat ik ben. Dit koffertje, 'het koffertje' wat mij betreft, is van mijn oma geweest. Oma Moeke, de moeder van mijn moeder en als een moeder voor mijn vader. Er staan een paar goede koffers in de kast hier, een mooie leren tas en een aantal soepeldraaiende 'handluggage jongens' maar deze is het mooist natuurlijk.

Niet een koffertje dat heel veel kilometers maakte en zover ik weet, bevat hij ook geen geheimen. Lekker ongecompliceerd en handig. Goed voor 1, hooguit 2 overnachtingen, voor mijn oma meestal voor fijne weekendjes bij 1 van haar dochters of misschien eens voor een logeerpartij bij een vriendin? Nu neemt Merle 'm mee op schoolreisje, Mabel gebruikte het koffertje eerder voor een logeerpartij. Ik moet er initialen inzetten; dat kostte me toch even moeite maar ik kom ver en kan terug in de tijd met de "M"... al heb ik 'balhuizen' ergens moeten krassen natuurlijk. Alsof iemand anders zo'n koffertje nog heeft!!!???

Je koffers pakken...dat gaan wij weer doen. Van de zomer gaan we terug naar Singapore. Positieve ontwikkelingen, het is goed toeven in Azie en we worden al hartelijk verwelkomd, ook zijn er mixed feelings natuurlijk. Qua timing is het niet heel handig en net nu Mabel en ik lekker hard op weg zijn ook freakin' airheads te worden, gaan we weer. ))) De emoties bij de meisjes lopen uiteen en wisselen elkaar af, zo ook wat betreft de verwachtingen van het Singapore dat nu op ons wacht. Blijheid van al het positieve overheerst, denk ik, hoop ik.

Merle terug op honk, oma Ella als logee!

Zaterdag haalden we Merle en mijn moeder op. De zo bijzondere periode in Merle haar leven, kon prachtig afgerond en teruggeleid worden naar haar Houstonian life doordat mijn moeder meekwam en meteen een weekje bleef. Dus de feestelijkheden liepen nog door! De meisjes genoten volop van hun oma's aanwezigheid, aandacht en tijd. Wij ook natuurlijk; lekker gelunchd, wat gewinkeld, cultuur 'aangeraakt', samen naar een Pilatus les geweest en geprobeerd niet de slappe lach te krijgen (lukte vrij aardig) en we genoten van het prettige weer.

Alles is groot in Texas behalve haar nationale bloem; de Blue Bonnet. We verwachtten hele velden (nou ja, ik tenminste) , royaal gevuld met tiny, little bonnets waar je dan je picknickkleed op neer laat dalen... Not. Maar we hebben ze gezien, geplukt, geen kerstkaart van gemaakt en dat gaat ook niet gebeuren.

Het was een zalige week, Ella inmiddels weer thuis, Arnoud hangt in de lucht en zal straks in Singapore aankomen.

Paasvakantie

Terwijl Merle als een geliefde prinses genoot van de aandacht en liefde van een aantal familieleden en vrienden, pakten wij 1 week van de 2-weekse vakantie om naar Costa Rita (volgens Myrthe) te gaan. Per definitie deden we het land, met al haar schoonheid, (vogels!) te kort. Maar deze week was er en het was heerlijk; de eerste dagen aan het strand doorgebracht, aan de Pacific Ocean kant. Met de uitdagende combinatie van een puber dochter en een kleuter dochter luierden we zoveel als mogelijk was. Het was er vrij eenvoudig behalve dan de mooie natuur, dus zwemmen, lezen, slapen en eten was hetgeen we deden.

Na een dag reizen richting Monteverde, verbleven we nog 2, 5 dag in de heuvels; een zelfgebouwd houten huisje, van alle benodigdheden voorzien, was ons verblijf daar. "Where the sun touches earth"..
Heel gaaf uitzicht, heel stil en uniek en een tikkie saai voor Mabel en Myrthe. Arnoud, Mabel en Myrthe zijn gaan ziplinen (als een soort tarzan over boomtoppen heenzoeven, hoogstepunt 70 meter!!) waarbij ze zich stevig over hun angst/opwinding heenzetten, Arnoud en Mabel in ieder geval. Myrthe is net als Jane; vertrouwt er volledig op dat haar charme altijd voor opvang door stevige mannenhanden zorgt of voor haar part door een leuke aap; realiteit was dat ze vastgeketend was aan allerlei instructies en ze (nog) geen angst kent. Ze ging als een gek tekeer, volop enthousiasme door de jungle. Mabel was ook heel enthousiast en baalde ervan dat we het niet samen hadden gedaan, lief!

We maakten nog een verschrikkelijk spannende, pijnlijk intensieve en onvergetelijke paardrijtocht door de jungle.