Lipstick

Afgelopen weekend was er een feestje. En als vanzelfsprekend gaat Mabel zich mooi maken. Ik moet haar soms wat afremmen want ten slotte is zij maar 1 keer per jaar de jarige! Merle doet haar graag na, ook met het optutten. Mijn enige lippenstift die ik gebruik is bruin van kleur. Maar dat is voor de dames niet spannend genoeg. "Of ik rood in huis heb? " "Nee". Maar ik viste ergens uit een beautycase (!!!! wordt gebruikt voor 'opslag'....) een oranje lippenstift en dat zorgde voor tweemaal glimlach.

Aan het eind van deze zelfde dag was Mabel wat aan het dwalen en ik vroeg of ik even zou voorlezen. "Ja, leuk". Ik wilde een boek pakken waar nog niet uit gelezen is maar Mabel zei dat ze nog een goed boek uit de bibliotheek had meegenomen. (op school gaan ze vanaf groep 1 per week 1 keer naar de schoolbibliotheek) Ook goed! Kwam Mabel met 'dit boek' aan!!! Merle toonde intussen ook interesse...De tekst, soi, kan ik zelf nog wat van maken maar de plaatjes waren zeer illustratief en duidelijk!!! We wachten nog even met deze sprookjes en ook met de rode lipstick!!!

Ik dacht eerst dat het een grap was van iemand die ik ken en op vrijdag in de bibliotheek werkt. Maar nee, Mabel haar eigen initiatief!

Australian Open

Arnoud moest van de week voor zijn werk in Melbourne zijn. Hoognodig ook moesten er wat relaties aangehaald worden. Ze dan meenemen naar de Australian Open is een manier om dat te doen. Het aangename met het nuttige verenigen, heet dat volgens mij. Voor mij alleen maar aangenaam want ik mocht mee! Dat vond ik een geweldige kans; nog nooit in Australie geweest en gek op tennis! Mabel ging bij vriendje Freek logeren en Merle bij vriendinnetje "Pang", eigenlijk Pam maar dat lukt Merle nog niet.

We zijn 2 avonden geweest. Op een avond, vanaf half 8 ongeveer, wordt er 1 herensingel gespeeld en daarna een dubbel. Het was erg leuk om dit eens mee te maken en zo'n massale tevens saamhorige sfeer te ervaren. Duizenden toeschouwers en op momenten toch volledige (vrijwel) stilte. En het ziet er zo makkelijk uit maar het is zo moeilijk....inspirerend en irritant!

Het waaide erg hard dus iedereen had coupe 'sneu maar volgende keer beter', behalve Federer natuurlijk. Hij had zijn haarband over zijn haar en bij die man is volgens mij alles onder controle en gestyled...

Moedergevoelens

Nu wij een baby verwachten, gieren de moedergevoelens door het huis . En dat met name en vooral bij Mabel en Merle. Het is hun baby en volgens hen laat de baby alleen maar boertjes en windjes die zij kunnen horen!!! Best bijzonder, wij horen niks namelijk. Ikzelf heb genoeg aan het besef ansich, de dikker wordende buik, de hormonen en het misselijk zijn. Ik speel af en toe wel fijn mee met het verzorgen van de diverse poppen...

We kunnen toch slecht zonder; het fietsen. Het is hier niet zo voor de hand liggend en veilig als dat het fietsen in Nederland is. Als verlaat kerstcadeau zijn er toch fietsjes gekocht en gaan we het gewoon doen! Op de, voor de daartoe bestemde paden, dat wel. Want op de openbare weg trappen is levensgevaarlijk. Alleen al die gekke taxi's al (20.000 in Singapore) ze zijn overal en kunnen nauwelijks autorijden, vandaar dat een ritje ook ongeveer niks kost misschien? Dan alle expats met hun eigen verkeersregels en te grote auto's (niet allemaal maar wel veel!) Een blokje om en een toeristische route moet genoeg zijn om de oefening en plezier erin te houden.

Opgedoft

Gisterenavond hadden we een feestje waar we in het rood werden verwacht. Degene die ons had uitgenodigd is een redelijk vage kennis maar Caroline en Bert (op foto met Arnoud) kennen we vrij goed. Dus dat was gezellig en het werd een leuk feestje. Ik was de hele avond op mijn hoede want ik weet dat de poes van de jarige vorig jaar is opgegeten door een slang aaggghhh...en het was allemaal deels buiten. Wegjaagpasjes op de dansvloer!

Arnoud, Mabel en Merle hebben zich hier opgetut voor de jaarwisseling.

Onderweg

Nu we weer een week terug zijn van een periode in Nederland, proberen we de draad van alle dag op te pakken. En of die draad Nederlands of Singalees is, maakt volgens mij niet uit. De klok krijgt weer een grotere rol in het dagelijks bestaan, ritme en regelmaat blijken toch echt (weer) onontbeerlijk en we hebben al een keer enorm in de file gestaan. Ondenkbaar hier. Mabel en Merle hebben maar 1 nacht gespookt agv de jet lag, wij hebben er dit keer een week voor nodig gehad om door te kunnen slapen! Verschilt dus kennelijk per keer. Arnoud heeft ook al meerdere malen meer dan een uur (met een maximum van 1,5 uur) op vervoer staan wachten wat door enorme, continu aanhoudende regen en storm, heel lastig bleek. Daar word je redelijk knorrig van!

We kunnen er weer volop tegen doordat we tijd hebben doorgebracht met familie en vrienden; 'het echte werk'! Heerlijk!
Ik voeg wat foto's van onderweg toe. Er zijn er natuurlijk nog meer; meisjes met lolly, meisjes zonder lolly, een spelletje aan het doen, NIKS aan het doen of eigenlijk niks kunnen doen in het vliegtuig. De reis ging weer heel goed en het is leuk om plezier te maken onderweg, nog fijner als dat lukt zonder medepassagiers te irriteren! Achter Mabel en mijzelf zat een verliefd setje, Mabel zat de hele tijd te gluren tussen de 2 stoelen door. Toen verzuchtte ze; " ik wilde dat het zo was tussen mij en Coen"...