Hoeveel wijsheid kun je hebben?

We kunnen het nog en bijna..

Chiang Mai

Long-necked people. Hier zit een vrouw met ongeveer 5 kilo aan halsbanden, te weven. Deze oude gewoonte hoort bij de Padaung stam. Dit gebruik was aan het uitsterven maar met al het geld wat ermee verdient kan worden door -wederom- het toerisme, zijn er dorpjes die in stand gehouden worden. Oorspronkelijk komen ze vanuit Oost Myanmar. Niemand weet precies hoe het gebruik dat de vrouwen zoveel kettingen om hebben, is begonnen. Een theorie kan zijn dat het was om de vrouwen onaantrekkelijk te maken voor andere stammen, een ander verhaal vertelt dat het was zodat de vrouwen niet door tijgers bij hun nekken weggesleurd konden worden. De nekbanden drukken de sleutelbeenderen en ribbenkast naar beneden zodat de nek behoorlijk gestretched (en gestresst, lijkt me) wordt.

Geen raket jammer genoeg. Wel het hoognodige ijsje na tempelbezoek en wandeling door de stad. Mabel rilt van al dat eten op straat, Merle moeten we goed vasthouden want die loopt zo tegen een Thai op een brommer aan en Myrthe was deze vakantie een jongetje. Ondanks roze outfits, ondenkbaar dat je geen zoon hebt! We werden daar regelmatig over aangesproken. Stonden we opeens aan wildvreemde Aziaten uit te leggen hoe en wat betreft de gezinssamensteling, nou ja.

We zijn een dag met een bevriend gezin op pad geweest. Sjouwen maar!

Mais ligt te drogen in de zon.

Prachtig toch.

Merle en Arnoud kozen het smalle pad in de grotten. Niet voor Myrthe en mijzelf.

Chiang Mai

De jongste deelt uit.

Na een tempelbezoek ZELF weer de schoenen aan doen!

Merle maakte zich zorgen of de banaantjes wel eerlijk verdeeld waren. Ik zie dat deze slurf naar haar lacht dus zat vast goed.

Myrthe heeft een zeer goede imitatie van een olifantje die ze hier net een paar keer luidruchtig nagedaan had!

Chiang Mai

Bij de 'umbrella's'; alledrie een mooie tekening op shirt of short, Myrthe ook nog op beide benen en handen. Ze lieten haar bijna niet gaan. Gefascineerd door haar molligheid, denk ik.

Vader van dochters; op de night bazaar bij sieraden... Waarschijnlijk Chiang Mai's grootste toeristische attractie. De moderne versie van de oude handelskaravaan, de route tussen China en Myanmar die hier stopte, lang lang geleden. Elke avond van het jaar, regen of droog, vakantie of niet, is hier de moeder van toeristisch shoppen in Chiang Mai.

Lokale kinderen op schoolexcursie naar het olifantentehuis moeten lachen om Myrthe. Ze heeft er geen last van, ze observeert, stelt vast, haalt haar schouders op en loopt door.

Geboeid door de olifanten!

Vorige week, de Chinese New Year's vakantieweek (we boffen, pakken allerlei feestdagen hier mee!) zijn we naar Chiang Mai geweest. Een oude stad in het Noorden van Thailand met veel historie. Samen met oa de oude hoofdstad Sukhothai (verder naar het zuiden) zijn er veel historische en legendarische 'attributes' (quote van de Lonely Planet), inmiddels met het imago van een cosmopolitische stad met veel wereldcultuur. Er zijn wel 300 tempels en er valt veel te doen en zien in de wijde omtrek van Chiang Mai. De meest gestelde vraag van de gemiddelde Thai aan een toerist is of ze al naar Chiang Mai zijn geweest.

We zijn naar 'Bo Sang' geweest, 'umbrella village'. Een behoorlijke toeristen'trap' waar nog papieren, beschilderde parasollen worden gemaakt. Het was leerzaam en leuk voor de meisjes te zien hoeveel handwerk erbij komt kijken. We bezochten het opvangcentrum/ziekenhuis voor olifanten, tempels, bergdorpjes met bergstammen die daar nog wonen. We zijn in een grot geweest waar Boeddha ligt, staat en zit. De tjuk tjuk zorgde voornamelijk voor ons transport, waar Mabel, Merle en Myrthe het liefst de hele dag inzaten.

Poetsen

Van mensen die terug naar Nederland gaan, kregen we een enorm poppenhuis met uitgebreid interieur cadeau. Enigszins een 'sta in de weg', wel heel leuk met van alles; lampen, bedden, kastjes,wc en een badkuip. Dus nu Myrthe en ik de buiten-en binnenboel gepoetst hebben, verhuizen er veel poppetjes en diertjes naar deze villa en worden er allerlei (huiselijke, dat wel) avonturen beleefd.

Gezelligheid!

Jan en Marianne, mijn oom en tante uit de omgeving van Rotterdam, zijn hier een weekend. Ze zijn een kleine 2 maanden op pad in Azie en logeren hier van vrijdag tot maandag. Erg gezellig, we draaien het bekende (sport)programma, hier en daar doen we wat extra feestelijks. Super!

Jan en Marianne namen deze lieve shirts en hoofddoekjes mee. Ik ben benieuwd of deze foto ook zo'n klassieker wordt; in Arnoud's familie is een vergelijkbare foto van Martijn, Oscar, Arnoud en Andrea, welke je in meerdere huishoudens tegenkomt.

De sinaasappelboom voor geluk, volgende week vieren ze hier het Chinese Nieuw jaar!