Lotusbloemen
Tabitha Cambodia House Building
Program
HISTORY OF VOLUNTEERS and HOUSEBUILDING:
In early 1995, Andy
Payne, a teacher with United World College in Singapore, came to Cambodia and
learned about Tabitha. Andy wanted his students to come and learn about poverty
through a volunteer experience. Tabitha Cambodia responded to this request by
developing the house building project. The concept was to provide a learning
experience that taught the recent history of Cambodia and to combine this
learning with a practical experience of the impact on many people here. This
was to be done through building a small home for a family in our project.
From 1995 when the first team
arrived until 2003 – the number of houses built was deeply affected by various
coup attempts within Cambodia and concern over health issues such as SARS and
the bird flu. Since 2003, the number of volunteers and the house being built
have increased from 300 per year to a current average of 1000 plus per year.
PURPOSES OF VOLUNTEER HOUSEBUILDING:
1. To provide an in depth and
meaningful experience for foreigners visiting Cambodia. The team members will
experience not only the tourist attractions, but will come to understand and
befriend Cambodians - both the poor and the middle class.
2. To educate volunteers about
poverty and the issues involved - it is an education in the causes of poverty, the
results of poverty and solutions to poverty.
3. To become partners with
Tabitha-Cambodia in our outreach - team members become volunteer sales people as well as
fund raise for various projects.
4. To give Cambodians the opportunity
to teach foreigners the skills of house building - rather than being
taught by the foreigners - develops a deep sense of pride.
5. The families chosen represent the
very poorest in their communities as well as being role models for their courage and
faith in their own ability to overcome seemingly insurmountable odds.
PROCESS OF selecting
families:
Many
families participating in the “Community
Development Through Family Savings Program” are able to save enough money
to buy land and the materials to build a house.
However,
some very poor families cannot save all the money required for land and a house
– for example, widows, single mothers, landmine victims, children orphaned as a
result of AIDS, etc.
Community
elders and Tabitha staff select the neediest families, who are to receive a
house, from within the participant’s of the savings program in a community.
Each family selected will contribute $25 USD towards the materials of their
home – the team pays the rest. Families that are receiving a home must own the
land where the house will be built.
Tabitha
Cambodia invites international volunteer building teams to Cambodia to finance
the materials for the houses ($1500 USD per house) and these teams then work,
under the direction of Khmer builders, to complete the simple houses.
2 lokale bouwvakkers hielpen met het werk wat wat nauwer luistert
deze oudere dame rechts, was zo erg blij en dankbaar. Ze probeerde echt met ons te communiceren.
Afgelopen 4 dagen, donderdag(vroeg op pad! zo ook vrijdag en zaterdag!) tm zondag, zijn we met een groep naar Phnom Penh gevlogen om relatief vlakbij deze stad, in de provincie Kandal, village Pol Lel, 6 huisjes mee te helpen bouwen. Na aankomst gingen we meteen door naar het kantoor van Tabitha waar we al onze kilò's kleding, schoenen, leesbrillen en speelgoed brachten waar vanuit het voor een kleine prijs wordt verkocht aan de lokale bevolking. Na een korte kennismaking en een flesje water, kregen we eigenlijk een soort -zeer persoonlijke-geschiedenisles en een nadere toelichting over wat Tabitha doet. Ook kregen we meer informatie over welke families je gaat bijstaan. Allemaal professioneel, bescheiden, betrokken en hartelijk georganiseerd. Na drop off van de bagage, zijn we doorgegaan voor een bezoek aan de Killing Fields en de Tuol Sleng gevangenis. Intens, indringend en mega heftig. Een aantal van ons, waaronder Arnoud en ik, was hier geweest maar nog niet eerder met Merle.
van dit stuk geschiedenis word je heel, heel stil.
We hadden een erg gezellig weekend met een sympathieke groep mensen, ongedwongen en vrolijke sfeer. Niet iedereen kende elkaar (goed). Vrijdag en Zaterdag reden we een goed uur naar waar de 'building site' deze keer was. Spijkers met koppen geslagen op de voornamelijk bamboe bodems. Zondag vloog 1 iemand door naar Frankfurt en 2 door naar Kuala Lumpur. Heel mooi dat dit, ondanks extreem drukke (reis)schema's lukte. Eva en ik zijn al een half jaar geleden begonnen met de voorbereidingen. Het was heel leuk om met Merle deze ervaring te delen, daar was het mij om begonnen natuurlijk.
even pauzeren
Goof en Merle
Floor en Merle
verkoop van maïskolven
Klasgenootje van Myrthe, Olivier, was mee samen met z'n broer en ouders. Wij kenden 'm al behoorlijk goed uit verhalen, blosjes en dromen van Myrthe. Haar 'crush" Ollie....De allerleukste jongen van de klas!
Er was best wat tijd (vorige x nauwelijks) om te spelen met de lokale kinderen. Heel natuurlijk en blij hoe dat ging.
Tijdens de overdrachtsceremonie gaven we de 6 gezinnen allemaal een kleed. Het kwam zo mooi uit dat er 6 kinderen mee waren, zij overhandigden ieder een kleed aan een gezin.
Mabel en Myrthe waren bikkels thuis. Een lange, niet zo'n makkelijke week voor Myrthe met fors verhoging, hoesten en, zoals de halve Hollandse School, ziek in bed. Dat was echt niet leuk.
