Hoe het zit

De voldoening en het grote plezier, de waarde die wij hechten aan deze blog wordt gevormd door jullie. We hebben een goed idee wie 'jullie' vormt; familie en vrienden die in meer of mindere mate ons volgen. Geinteresseerd zijn in het wel en wee van ons als familie in het buitenland. Zonder precies te weten wie 'jullie' in totaal zijn, heb ik altijd 'jullie' in mijn hoofd terwijl ik schrijf en denk ik ook aan ieder individu binnen de familie en vrienden waarvan ik weet dat ze ons volgen. Het is een soort aandacht en ook liefde die ik stuur terwijl het tegelijkertijd onpersoonlijk is. Ik wil zeggen dat 'jullie' mij/ons inspireren door de betrokkenheid en interesse van het lezen.

Met het verstrijken der jaren is er een belangrijk gevoel over deze blog bijgekomen, een toegevoegde waarde; dat van een logboek voor Mabel, Merle en Myrthe over hun jaren in het buitenland. Ik hou geen fotoboeken meer bij, 'dit' is het. Met natuurlijk de grote wens dat ze later er met liefde en plezier in  zullen bladeren en terug kunnen kijken op een gelukkige periode.

Het tropische klimaat met bijpassende flora zorgen voor een structurele sfeer van vakantie. De hoogtepunten zoals de bezoeken van 'jullie' en de reizen domineren. Ook wel veel wissels van tanden, schoolthema's en gewone meisjeszaken komen voor. Maar naast al dit 'wel' is er ook 'wee' natuurlijk,  onschuldig, maar het is er! De reden waarom ik het noem (en ik hou het summier, promise!) is ook weer tweeledig; de behoefte om met 'belangrijk jullie' enigszins te levelen en om ook voor Mabel, Merle en Myrthe, al is het maar in ieder geval 1 keer,  te noemen dat er natuurlijk tegenvallers zijn, het soms gewoon pittig is, een dag knorrig kan zijn, de slingers niet altijd hangen in sunny Singapore, net zoals bij ieder ander. Zeker in een periode van veel onrust.

De neiging tot relativeren is groot en daar hebben we ook alle reden voor. Maar toch even over het 'wee'; de move naar Houston en weer terug naar Singapore met alle tussen- en zijstappen in zo'n korte periode, de grote verandering en aanpassingen van andere scholen, routines en dagelijkse vriendschappen doorbreken, het veelzijdige proces van afsluiten, opnieuw beginnen, verwachtingen, realiteit, presteren, heimwee, lekkende airco's, airco's, niet zelf kunnen fietsen, kakkerlaken, nieuwe regels, een andere kamer, puberteit, andere dynamiek, heel veel klusjesmannen, links rijden ipv rechts, onveilig voelen,
 naar Nederland verlangen maar weten dat dat ook niet zaligmakend is maar wel zo lijkt, veel zakenreizen, enorme stapel papierwerk waar geen eind aan lijkt te komen, weer een andere tandarts, papa veel weg, terug naar links, stomme nieuwe klasgenoten, weer die heimwee...tough!

Als gezin draaien we behoorlijk, Arnoud zit lekker in z'n global drive, Merle is gelukkig (wat niet betekent dat eea z'n impact heeft) en Myrthe heeft nog bijna dagelijks een uitdaging aan de veranderde situatie en worstelt zich met haar kleuterbrein door haar gevoelens van weerstand, onbegrip en onzekerheid heen. Na de aanvankelijke euforie en feest van herkenning, valt het haar zwaarder dan gedacht en gaat ze met tegenzin naar school. Hopelijk zal de veel gehoorde '6 maanden grens' van toepassing zijn en is ze binnenkort als een vis in het water.

Voor Mabel is het gezien de leeftijdsfase waarin ze zit en het feit dat zij niet weg wilde uit Amerika, lastig. Teruggaan naar waar je eerder woonde is al helemaal niet hoe je het moet doen. De tropen is toch wezenlijk anders als je geen klein kind meer bent. Het tempo van bewegen ligt laag en de club is het niet meer. Ook Mabel gaat met tegenzin naar school en het valt haar zwaar. Er wordt veel gemopperd tegelijkertijd zit het in Mabel haar aard om toch ook ervoor te gaan en door te zetten. Dat doet ze moedig. Natuurlijk zijn er leuke dingen zoals een hockeywedstrijd of winkelen met een oud klasgenootje van de HSL maar het is nog zo wisselend, geen geheel van een prettige routine. Daar moeten we wel naartoe werken en we faciliteren daar waar nodig en mogelijk. Best lastig om echt te weten hoe het is, wat met wat te maken heeft, wat is passend bij het puberleven en wat is gerelateerd aan de afgelopen periode. En, hoe ga je ermee om?

We zijn trots op Mabel, Merle en Myrthe!

Wat foto's van een hardwerkende Mabs.

Nu ik me hart heb gelucht ))), zal er weer veel energie vrijkomen. Het huis begint al wel als een thuis te voelen.

Mabel deed gisterochtend mee aan een hockeytoernooi. Merle en Myrthe mogen nog niet sporten. Mabel en haar team verloor maar speelde lekker. Het doet Mabel zo! goed als ze heeft kunnen hockeyen. Het wordt momenteel vrijwel elke week ,door het onweer, afgelast.