Arnoud, Esther, Mabel, Merle en Myrthe in Singapore

..vanaf April 2012 t/m Juni 2013 in Houston, Texas.

Wednesday, September 11, 2013

Rebecca


Vanochtend vroeg, na een gesprek over Mabel haar start op de CIS, kwam Rebecca naar deze school, waar vandaan ze met mij meereed naar het nieuwe huis en later naar Orchard Scotts (appartementen complex waar we nu zitten). Het was erg bijzonder en tegelijkertijd zo vertrouwd haar weer te zien! Ze had de halve nacht wakker gelegen van de opwinding de meisjes weer te zien. Leuk dat ze dat gewoon aangeeft, ze heeft echt haar eigen leven nl. en ze is best nuchter. Ze groet alle familieleden heel hartelijk! De hereniging met Myrthe, en een uurtje later, Merle, was lief en blij. We hadden een huiselijke middag waarbij ze zo natuurlijk meeging in ons gezin.  ( ik achter pannen, zij met een kleurplaat!!!) Rond 19.00 kwamen Arnoud en Mabel thuis (Mabel heeft op Woensdag naschools Nederlands tot 18.00 en Arnoud pikte haar op, 'heavy traffic!'), dat was teveel; ze raakte echt geĆ«motioneerd, ik volgde. As. Vrijdagavond komt ze een avond oppassen.


Ze heeft zo hard gewerkt en jarenlang gebouwd aan een gezinnetje. Er is nu genoeg geld om een huis te laten bouwen en een stuk grond te kopen om rijst op te verbouwen, dat gebeurt ook. Vele familieleden, aan beide kanten, worden onderhouden. Het opbouwen van haar leven betekent steeds  concessie en verlies. Haar dochter leeft op de Fillipijnen, wordt gruwelijk verwend door al het roze dat Rebecca en Nick voor haar kunnen kopen, elke dag wordt er een poging gedaan tot skypen maar dochtertje Nicka moet ondertussen niets van hen weten. Afwijzing. Rebecca verliest Nick als ze voor haar dochter gaan zorgen. Ze ontleent veel vertrouwen aan haar geloof en maakt nauwelijks vrienden want ze vertrouwt weinig andere Fillipino's,  zeker als je een man en kind hebt, schijnt er afgunst te heersen. Tegelijkertijd wordt er genoten van de relatieve luxe en het -ten opzichte van het leven op de Fillipijnen-spannende leven in Singapore. Ik denk te zien dat de droom, het geluk waar ze zo voor ging, in de realiteit veel spanning brengt. Nou, dit is een beetje een ode geworden aan deze lieve, bescheiden en authentieke vrouw.