Vietnamvakantie

Paasvakantie, yiehoo! We zijn naar Hoi An, aan de kust geweest = feest! Zwemmen, lezen, kletsen, tafeltennissen, slapen, eten en een kleine manicure voor de meisjes! Myrthe heeft de hele week -en nog- haar nagels steeds opgepoetst. No kidding. "mam, het klinkt misschien gek maar echt, mijn Cito toetsen gaan beter met mooie nagels..."
We maakten een geweldige toer op 4 Vespa's; ze brachten ons - een beetje toeristisch maar ook echt "off the beaten path"- door prachtige natuur, een lokale vismarkt en allemaal sluip door kruip door weggetjes, ik weet niet hoe ze dat in het Vietnamees zeggen. Merle en Myrthe vonden het ook fantastisch natuurlijk. Lesje in loslaten en vertrouwen!, ging goed.

Opgeblazen typetje

 

De Franse invloed en sfeer nog zichtbaar en voelbaar in het centrum van Hoi An.

 karakteristiek

ready for take off

 Vismarkt!

hardwerkende vrouwen

Uit de leuke lampionnetjes komen deze  hartjes. Grappig toch.

We bezochten het voormalig 'Museum of Chinese and American War Crimes', nu 'The War Remnants Museum'. "Despite the relative one-sidedness of the exhibits, there are a few museums in the world that drive home so well the point that war is horrible brutal and that many of its victims are civilians"..

We zagen de 'kleine' Notre Dame (gebouwd tussen 1877-1883, best apart zo in de week dat de Notre Dame in Parijs in de vlammen stond), het mooie operagebouw en veel meer, tijdens het lopen door deze mega drukke, levendige stad. We bezochten -deels weer op de Vespa- verschillende districten van de stad. Gaaf!

Ook in Ho Chi Minh was het volle maan!

Overigens schrijf ik dit met een extra groot gevoel van dankbaarheid dat we goed terug zijn en met een extra groot (wederom) besef van hoe kwetsbaar we allemaal zijn. De aanslagen in Sri Lanka. Deze haat, deze gruwelijkheden, om moedeloos van te worden. Een Brits gezin hier uit de buurt (de moeder tot voor kort een collega van Arnoud)  mama en beide kinderen zijn omgekomen tijdens het ontbijt buffet in het Shangri-la.. Schoonouders van een vriendin, nèt aan de dood ontsnapt. Mede omdat we er zijn geweest komt het extra binnen maar sowieso.

En toch lijkt me dat liefde, vertrouwen, hoop, saamhorigheid en vriendschap moeten overheersen.