Afscheid Rebecca

Afgelopen week hebben we Rebecca op het vliegtuig naar de Filippijnen gezet. Ze is in verwachting (waar ze heeeeel blij mee is) maar dat betekent een vrij rigoreus zwangerschapsverlof. Rebecca wilt heel graag moeder worden, tegelijkertijd is ze heel verdrietig met de consequencie van het moeten gaan. Het is voor 'foreign workers' verboden om in verwachting te raken en de werkgevers dragen die verantwoordelijkheid. De Singaporese overheid neemt geen enkele verantwoording en daarom vragen ze om een 5000 Sing Dollar borg als garantie om de 'maids' terug te krijgen naar waar ze vandaan komen en de borg dient als boete. De verplichte medical check heeft Rebecca net kunnen ontlopen en het is gelukkig goed gegaan. Vier jaar heeft ze bij ons gewerkt en, zoals ze zelf zei, heeft ze zich als onderdeel van onze familie gevoeld. Heftig! Ze kent meerdere familieleden en vrienden en voelde zich veilig bij ons. Mabel en Merle waren ook goed stuk en Myrthe denkt nog steeds dat ze terugkomt (zwaait naar elk vliegtuig wat voorbij komt). Tevens weet ze ook dat ze na ongeveer 2 jaar, haar kindje achter zal laten bij haar ouders. Van dichtbij observeerden we het enorme cultuurverschil. Mooi om te zien was, dat Rebecca van (te) bescheiden/onzeker naar gelukkig, zelfverzekerd(er) met een bepaalde mate van trots transformeerde. We zullen regelmatig terugdenken aan de prettige tijd met haar in onze directe omgeving.