Vader -- dochter
Vrijdagavond jl., na het eten.
Lief. En zo! herkenbaar. Lilian en ik kamden en deden ook eindeloos het haar van mijn vader. Ik herinner me Mabel van 3 die op opa Ton zijn nek zat terwijl hijzelf zat; kammen, natmaken, nivea erbij, kriebelen..heerlijk!
"Le temps apporte, emporte mais ne rapporte pas"
Morgen, 14/12/2015, is het alweer 12 jaar geleden dat mijn vader overleed. Er is ontstellend veel veranderd. De verbondenheid blijft.
<< Home