Cowgirl Carol

Gisteravond was er, voor de eerste keer sinds we in Houston wonen, een oppas. Via 'angelsitters', (had ook 'mom's best friend' kunnen kiezen, heel geemancipeerd ben ik niet, maar 'mom's best friend' als dad ook op pad wilt??, annoying..)) We verwachtten een steriotiep American mom maar Carol kwam. Carol leek regelrecht uit Dallas gestapt te zijn; glitterbloes, strakke broek met diamanten, enorme nagels en dito gesp, een echt kapsel en hier en daar, vermoeden we, wat botox. Bijbehorend American 'slang' maakte het geheel af. De monden vielen open. Myrthe was op slag in love, Mabel aangenaam verrast en had meteen gesprekjes over nagellak en een gemeenschappelijke hobby, zingen. Merle, na begroeting, was minder geinteresseerd en bleef rustig doorlezen in haar boek.

Carol blijkt in een winkel te werken waar ze allerlei cowboyspullen verkopen.  Een 'born and raised Texan girl'! Ze was heel lief en bescheiden en nadat ze zich verkleed had, dachten we niet meer aan lasso's en paarden. De avond is verder prima verlopen, wel royaal dollars betalen voor het feit dat ze aan alle kanten 'gescreened' is en al bijna 20 jaar op kinderen past. Dat was ook precies wat we wilden overigens.

De week bestond weer uit lange schooldagen, Mabel, Merle en Myrthe doen hard hun best om te wennen aan de B(r)itse stijl van onderwijs en 'ondergaan' de veranderingen with their heads up high. Mabel haar schoenen zijn kaal van het voetballen in de pauzes, ze leeft op van de internationale sfeer en heeft leuke vriendinnen. Tegelijkertijd voelt ze nog wel het gemis van het fijne leven in Singapore en verlangt naar meer bewegingsvrijheid, logisch! Merle boft met 3 leuke, Nederlandse meisjes in de klas en had 2 logeerpartijtjes vandeweek, moet volgende week een presentatie geven, heeft stiekem een kauwgommetje gegeten op school ('mam, kun je een geheim bewaren..') maar heeft nog wel te vaak een heel wit gezicht.
Myrthe stuitert tegen grenzen aan, allergisch als ze is voor 'patronizing', ze is blij als ze niet naar school hoeft ('oh dank je mam, is het Zaterdag'!!?) maar doet het toch ook moedig (vinden wij). Waar ze mee moet ophouden is er een gewoonte van te maken om in de supermarkten (en die zijn groot!!) een grote keutel te willen draaien of 'halfway the process' te zijn, aargh. Vrijdag had ze haar eigen, kleine wagentje; zie ik haar voorbij rennen ( ik in lane 34 en zij op 1 van de 'hoofdwegen' van de Randalphs..!), 1 hand op haar billen, paniekerige ogen; 'mama, ik moet naar de toileeeeet'!!!! Lovely.

Ik vergeet het belangrijkste van vandeweek te vertellen; we hebben een huis gekocht waar we blij mee zijn! Een vrij traditioneel en elegant huis in een van de 'villages' in Houston; Spring Valley. Spring Valley heeft een burgemeester, een eigen politiekorps en deelt de brandweer met wat aangrenzende 'villages'. Een kinderrijke buurt met een zeer sympathieke uitstraling. Eind Juni hopen we over te kunnen gaan.