5 en 6 December

Terwijl Myrthe en Arnoud, naar een leuk Sinterklaasfeestje gingen waarvoor iedereen wat verschillende happen en drankjes meenam èn waar later wat Pieten zouden komen.., toverden Esther, Claudia en ik Laurens, Mabel en Merle om in die mooie pieten! Best een uitdaging in de tropische warmte en in een huis met verouderde airco's. In de keuken, drankje erbij, laag over laag, ook de neusgaten en oren! Je kon merken dat Laurens ervaring heeft (vorig jaar bij ons Piet gespeeld) , hij hield zich wat rustig zodat de schmink goed kon drogen en zo min mogelijk transpireren is de challenge. Veel tolerantie, weinig discussie

Mabel en Merle werden ook mooi bruin en eenmaal met veer op hoed, de auto in. Ze hadden eerst nog een kleiner 'klusje' waar 3 gezinnen bij elkaar waren. Aan de ene kant makkelijker 'publiek' want goedgelovig en jong, tegelijkertijd niet zo spontaan en uitgelaten als bij het tweede adres. Esther en ik wachtten verder op in de straat en aten bijna een hele zak tai tai met een drankje erbij uit de koeltas (goede voorbereiding van de ervaren pietenmoeder) Opwinding en spanning bij iedereen!

Via huis waar we Merle afzetten en de anderen bijschminkten, door naar de volgende 'klus' waar wel 7 gezinnen wachtten. Veel kinderen van de hockey (die Mabel traint), meerdere kinderen op de grens van wel of niet (willen) geloven en met als grote uitdaging zusje Myrthe. Nou, die struikelt niet over een pepernoot en had het meteen in de gaten..(ze herkende de schoenen en Mabel d'r ogen)
Dit maakte het een stukje lastiger voor Mabel maar we wisten dat dit een risico was. We kregen een leuke feedback en iedereen was blij. Ook mede door de ouders' enthousiaste opstelling natuurlijk!
Pfew, gelukkig Vrijdagavond!!

Zaterdag hadden we de hele dag voor het afmaken van de gedichtjes en surprises. Deuren op slot en hier en daar "NIET BINNENKOMEN" briefjes op deuren. Myrthe speelde gelukkig een groot deel van de dag bij een klasgenootje uit de straat. En toch…misschien heeft ze het allemaal feilloos door en denkt ze; ' ik maak het ze makkelijk en verdwijn gewoon een tijdje'. Speelt ze leuk mee maar ondertussen lacht zij het hardst en dat dan nog zonder deadline stress!! Ik kom er wel achter en als ik gelijk heb, pak ik haar een keer terug. Mijn connecties met St Nicolaas zijn van oudsher goed.
We aten heerlijke zuurkool met worst en hadden een gezellige pakjesavond ( hele verrassend goede surprises!) wat tevens de laatste 'rustige' avond met Claudia was. Vannacht gaat ze terug naar Amsterdam.