Melige meiden

Zondagmiddag; Arnoud, Mabel en Merle kwamen thuis. Arnoud vraagt aan Mabel of ze haar schoenen, die ze voor de deur uitdeed en liet liggen, in de daarvoor bestemde mand wilt doen. Mabel trekt haar neus op en zegt 'doe dat zelf maar, lakei" en valt lachend tegen hem aan. Ik moest ook erg lachen dus Arnoud de lakei had weinig keus dan mee te lachen. Ze lieten Arnoud niet echt met rust misschien omdat hij vorige week weg was en nu ook weer op pad is. Merle had laatst ook zo'n leuke uitspraak. Ze heeft de neiging halverwege de nacht in ons bed te klimmen. Dat was onlangs een nacht niet gebeurd en ze vertelde me de volgende ochtend zonder dat ik ergens over begon: 'mijn hoofd wilde wel naar jullie toe maar mijn benen niet'. Slaapdronken!